Το τραγούδι του ξενιτεμένου...

Το τραγούδι του ξενιτεμένου... πατήστε για να δείτε το βίντεο

Είν΄ ένα μικρό, φτωχό σπιτάκι,

λάμπει ο ήλιος πάνω του χρυσός,

κάθε χαρωπό παραθυράκι

στ΄ άσπρο μου γενέθλιο σπιτάκι,

το΄χει ζώσει πράσινος κισσός.

Δυο μορφές κει μέσ΄αγαπημένες,

ένας γέρος τώρα και μια γριά,

κάθονται σκυφτές και λυπημένες,

δυο μορφές γλυκιές, αγαπημένες,

για το γιο τους που΄ φυγε μακριά.

Πότε θα΄ ρθεις, μέρα ευλογημένη,

να ριχτώ τρελός στην αγκαλιά

των γλυκών γονιών μου, που κλαμένοι,

με χαρά στα μάτια τους χυμένη,

δε θα με χορταίνουν στα φιλιά...

"Παιδική ανθολογία"

Νικόλαος Χατζηδάκης

Αναγνωστικό 1977